Koniepruskie jaskinie - trasa
Zwiedzających od kasy do wejścia do jaskiń, które znajdują się w odległości zaledwie 200 m, kierują duże białe strzałki. Przewodnik wita zwiedzających przy tzw. turnikiecie, który jest niedaleko wejścia. Za turnikietem trasa prowadzi do wejścia do jaskini po schodach w skalnej ścianie byłego kamieniołomu Houbův lom, z którego w 1951 roku odkryto tę część jaskiń, i przez który dziś prowadzi ścieżka dydaktyczna Zlatý kůň (Złoty koń). Ze schodów jest widok na kamieniołom Czarcie schody.
Właściwe zwiedzanie zaczyna się od wejścia na środkowe piętro systemu jaskiniowego, które znajduje się przeważnie na granicy wapieni koniepruskich i suchomastskich. Zaraz za wejściem w stropie pomieszczenia wejściowego znajduje się dobrze widoczna, jeden z rzadkich okazów geologicznych Złotego konia – neptunicka żyła.
Pierwszym przystankiem jest jaskinia Lazzera Spallanzaniego (1). W niej zwiedzający zapoznają się z podstawowymi informacjami o jaskiniach i ich genezie. Trasa nad formacją naciekową Wieczna tęsknota skręca w prawo i prowadzi aż do schodów, po których zwiedzający schodzą niżej. Korytarz prowadzi w dół do tzw. Jaskini Bożonarodzeniowej, ale zwiedzający skręcają w lewo, przejdą salą U Łabędzia, docierając do sali Przy organach (2). Od Organów wspinamy się w górę. Po prawej stronie w glinach widać małe jeziorka, w których często stoi woda. Po przejściu drugim tunelem w lewo, za oszklonymi drzwiami, widać korytarz odkrywczy. Zwiedzający wchodzą kilka stopni w prawo do sali Marešova síň (3). Na ścianie naprzeciwko schodów jest ząbkowana firanka, najładniejszy element zdobienia tego pomieszczenia. Interesujące są też żebrowane stalaktyty na zwisającej ścianie na schodami. Część zdobienia została niestety zniszczona w latach 50. minionego wieku, w okresie po odkryciu, kiedy jaskinie nie były jeszcze należycie zabezpieczone.
Z sali Marešová síň wraca się z powrotem i kontynuuje po długich schodach w dół przez salę Kuklův dóm aż przed przepaść Letošníkova propast (4), gdzie trasa się rozgałęzia. Naprzeciwko przepaści są schody w dół z poręczą pośrodku.
Po jej prawej stronie schodzi się do Starego korytarza (4) i po przejściu pętlą po drugiej stronie poręczy zwiedzający wracają z powrotem. Nad schodami jest komin prowadzący na górne piętro jaskini.
Od przepaści Letošníkova propast trasa prowadzi dalej w prawo do sztucznie przebitego tunelu w kierunku największego pomieszczenia Jaskiń Koniepruskich, sali Proškův dóm (5). Na bramie stropowej, którą wchodzi się do sali Proškův dóm, jest następna tutejsza rzadkość – jeden z najstarszych i najciekawszych elementów zdobienia Jaskiń Koniepruskich - tzw. „Rozeta koniepruska“. Proškův dóm jest najdalej położoną częścią trasy zwiedzania, skąd zwiedzający inną drogą wracają z powrotem do sali Kuklův dóm. Przejdą pod głazowiskiem do sali Pustý dóm (6), gdzie jest wystawionych kilka kopii znalezisk szkieletów z jaskiń. Od kości trasa prowadzi po schodach w górę, przez salę Petrův dóm i znów w dół do jaskini Jaroslava Petrboka (7). To pomieszczenia ma nieoczekiwanie wysoki i złożony strop. Z jednego z kominów „wypływa“ potężny sintropad. Po ok. 50 metrach przychodzimy do żelaznych krętych schodów. Kręte schody prowadzą zwiedzających na górne piętro, zwane też Mennica (8), gdzie w średniowieczu działał tajny warsztat fałszerzy pieniędzy.
Na górnym piętrze zwiedzanie jaskiń kończy się. Przy wyjściu z jaskini na powierzchni można kontynuować zwiedzanie po ścieżce dydaktycznej z pięknymi tablicami instruktażowymi.
